بررسی کارایی ژن‏های تنظیم‌کننده مسیرهای ترجمه و پس از ترجمه در بهینه‏سازی بیان فاکتور فعال‏کننده پلاسمینوژن بافتی

  سابقه و هدف: سلول‏های تخمدان همستر چینی (CHO)پرکاربردترین سیستم میزبانی برای بیان پروتئین‏های نوترکیب می‏باشند. روش‏های متنوعی هم‌چون ایجاد وکتورهای بیانی بهینه و نیز میزبان‏های مهندسی شده برای افزایش میزان بیان پروتئین در این میزبان به‏کار گرفته شده‏اند. در این مطالعه روش مهندسی سلول بر پایه ژن‏های موتان غیر قابل فسفریله شونده زیر‌واحد آلفای فاکتور آغازی یوکاریوتی 2 (eIF2α S51A) و پروتئین انتقال‌دهنده سرامید (CERT S132A)، که به ترتیب مسیر‏های ترجمه و ترشح پروتئین را در سلول کنترل می‏کنند، به منظور ایجاد رده سلولی CHO بهینه به‏کار گرفته‏ شده است. مواد و روش‌ها: هر یک از ژن‏های CERT S132A، eIF2α S51A و فاکتور فعال‌کننده پلاسمینوژن بافتی  (t-PA) در وکتور بیانی مناسب کلون شدند. جمعیت‏های سلولی پایدار بیان‏کننده هر یک از ژن‏هایCERT S132A و eIF2α S51A ایجاد شده و کارایی این سلول‏ها در بیان موقتی ژن t-PA در مقایسه با سلول‏های دستورزی نشده مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: وارد شدن هر یک از ژن‏های CERT S132A و eIF2α S51A در ژنوم سلول میزبان از طریق انجام PCR بر DNA ژنومی سلول‏های پایدار تائید شد. هم‌چنین در وسترن‌بلات باند اختصاصی مطابق با هر یک از پروتئین‏های CERT S132A و eIF2αS51A مشاهده شد. بیان ژن CERT S132A افزایش بیان 50% را در بیان t-PA به‏دنبال داشت. در مقابل در سلول‏های پایدار شده با ژن eIF2α S51A تاثیر مثبتی بر میزان بیان مشاهده نشد.  نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق کارایی روش مهندسی سلول بر پایه ژن CERT S132A را در ایجاد سلول CHO بهینه‏شده نشان می‏دهد.